Nieuws
0

Wie, waar is de regisseur?

Benno Boeters

Het zou kunnen dat, tegen de tijd dat u dit leest, er een nieuw kabinet is. Met een programma van heb ik jou daar. In een werkweek kán een hoop gebeuren. Dus wie weet is het volgende betoog achterhaald, maar we nemen het risico.

Deze editie van TW staat in het teken van Energie & Duurzaamheid en over dat onderwerp zouden we wel elke week ons blad kunnen vullen. En dan met name over duurzame energie, hernieuwbaar, zonder uitstoot, niet bijdragend aan het broeikaseffect en ‘van eigen bodem’. Nederland is bezig met een inhaalslag en bij meer en meer burgers, bedrijven en overheden groeit het gevoel van urgentie om over te schakelen op duurzaam. Het ethische aspect van minder luchtvervuiling blijkt wonderwel samen te gaan met het materialistische: hernieuwbare energie blijkt ook big business.

Buitengaatse windparken kunnen bijna zonder subsidie en de prijs van (fotovoltaïsche) zonnepanelen gaat volgens ingewijden nog scherper dalen. De prijs per kWh nadert die van fossiele energie. Voor technici is het ook nog eens een mooie research-uitdaging om materialen verder te ontwikkelen, systemen te verbeteren, oplossingen te vinden voor opslag van elektrische en thermische energie en om een nieuwe infrastructuur te ontwerpen.

Aan drijfveren voor de energietransitie is geen gebrek. Wel aan regie, richting, langetermijnvisie en consistente regelgeving Kortom: het ontbreekt aan regeringsbeleid. Maar het zou zomaar kunnen dat een nieuw kabinet daar flink op inzet en dat Rutte III met een heuse klimaatminister op de proppen komt. Verschillende kranten voorspellen dienst komst; Diederik Samsom is zelfs al genoemd. Los van of het Samsom of iemand anders wordt: de komst van zo’n minister zou een goede zaak zijn.

Overigens stond op deze plek al in december 2015 een pleidooi voor een krachtige Haagse Klimaatcommissaris. Weliswaar geen minister, maar een topambtenaar die – net als de Deltacommissaris – met een eigen fonds, min of meer los van politiek Den Haag en voor de lange termijn het duurzame-energiebeleid trekt. Wat we voor hoogwaterveiligheid prima geregeld hebben (vanuit de basisgedachte: niet de ramp afwachten, maar vóór zijn), kunnen we zo kopiëren voor klimaatveiligheid. Een klimaat- of energiecommissaris als centrale figuur in al die ontwikkelingen richting niet-fossiele energie, die kan beschikken over een eigen fonds en die niet – zoals een minister – direct onder toezicht van de Tweede Kamer opereert, of na een kabinetswisseling weer kan opkrassen.

Een consequent beleid, een duidelijke richting voor de komende decennia, dat is wat er broodnodig is om energietransitie in goede banen te leiden. Het gaat dus met name om inzicht, visie en richting, niet zozeer om overheidssubsidies. Of, zoals ook de president-directeur van Shell Nederland, Marjan van Loon, stelt: ‘Van de overheid vragen we niet om te betalen, maar om regie’. Dus Rutte III: wie, waar is de regisseur?

Benno boeters, vak-/eindredacteur.

Email: bboeters@tw.nl

Meer relevante berichten

Je moet inloggen om een reactie te kunnen plaatsen.

Nieuwsbrief

Relevante berichten
×