Mischa Brendel
- Bouwkosten € 1 miljard
- Kan 30 minuten draaien
Het Duitse Max-Planck-Institut für Plasmaphysik wacht momenteel op groen licht om de Wendelstein 7-X stellarator aan te zetten. Deze kernfusiereactor is de grootste ter wereld in zijn type, met een ringdiameter van 16 m en 425 ton aan supergeleidende magneten. Het prijskaartje voor de bouw van de reactor die 19 jaar in beslag nam, is dan ook flink: zo’n € 1 miljard.
In een stellarator stroomt, net als in een tokamak, plasma met een temperatuur boven de 100 miljoen Kelvin rond. Dit plasma wordt vastgehouden met een magnetisch veld. In een tokamak, zoals de momenteel in aanbouw zijnde ITER-reactor, is een elektrische stroom nodig om het plasma in het donutvormige reactorvat vast te houden. Dit is meteen het zwakke punt van deze reactor, omdat de elektrische stroom het plasma kan destabiliseren en de reactor kan beschadigen. Om deze reden kan een tokamakreactor alleen in korte pulsen werken.
Bij stellarators hoeft echter geen elektrische stroom door het plasma heen gestuurd te worden om te kunnen werken. De reactorvaten van stellarators hebben een merkwaardige vorm die nog het meest overeenkomt met een gedraaide donut. Deze merkwaardige vorm maakt de elektrische stroom overbodig, maar vergt wel veel sterkere magneten. Dit is de reden waarom in het verleden betere resultaten met tokamaks werden behaald: de technieken waren minder ver gevorderd.
De Wendelstein 7-X kan in theorie 30 minuten achter elkaar draaien, waarmee het meteen recordhouder zou zijn: het huidige record staat met 6 minuten en 30 seconden op naam van de Franse tokamak Tore Supra, al kan deze in theorie ruim een kwartier non-stop draaien.
