Gerald Schut
In de altijd boeiende podcast Studio Energie van energiedeskundige Remco de Boer was vorige week de Delftse hoogleraar Waterbouwkunde te gast om te vertellen over een fascinerend megalomaan plan: Dynamic Tidal Power. Met drie 50 km lange T-vormige dammen loodrecht op de kust zou een derde (30 GW) van de Nederlandse elektriciteitsbehoefte gedekt kunnen worden. Elke dam zou 200 tweezijdig functionerende turbines van 5 GW bevatten.
De kosten zijn met tientallen miljarden euro’s enorm, maar in combinatie met een vliegveld op zee (kosten daarvan op zich: € 33 tot 46 miljard), waarbij de dam als ‘oprijlaan’ kan functioneren, moet een stevige kostenreductie mogelijk zijn. Een combinatie met een valmeer (Plan Lievense) aan de top van de T zou de elektriciteitslevering extra kunnen stabiliseren. De dam zou bovendien als ‘haven’ voor de bouw van offshore windmolens kunnen functioneren. Een ander belangrijk nevenvoordeel is kustbescherming doordat de dam als golfbreker fungeert. Bruinvissen en de scheepvaart zullen er niet heel blij mee zijn. Bovendien zijn er nog technische uitdagingen te over.
Kees Hulsbergen en Rob Steijn bedachten het concept twintig jaar geleden. In China is het plan uitgebreid onderzocht, maar is in eerste instantie gekozen voor de Drieklovendam. In Nederland ijvert een stuurgroep met onder meer voormalig Greenpeace-voorzitter Dien De Boer en oud-staatssecretaris Tineke Huizinga om het idee voor Nederland serieus te onderzoeken.
