Thomas van de Sandt
Het zelfherstellend beton met kalksteenproducerende bacteriën van de TU Delft heeft zichzelf in een eerste praktijktest bewezen. Een reeks nieuwe testen staat voor de deur. ‘Als die naar behoren verlopen, gaan we kijken hoe we het op de markt kunnen brengen’, laat de Delftse onderzoeker Henk Jonkers enthousiast weten.
Jonkers en collega’s voegen aan het betonmengsel korrels toe met sporen van een speciale Bacillus-bacterie, die goed gedijt in een alkalische omgeving. Als door scheurvorming in het beton water binnendringt, gebruikt de bacterie water, zuurstof en calciumlactaat (ook aan het mengsel toegevoegd) voor het maken van kalksteen dat de scheur weer dicht.
‘Vanuit de praktijk kwam de vraag of deze techniek ook was te gebruiken voor het herstel van bestaande constructies’, vertelt Jonkers. ‘Toen hebben we ook reparatiemiddelen ontwikkeld; een impregneermiddel voor het behandelen van scheuren en een reparatiemortel voor grotere defecten.’
Binnen een door AgentschapNL en STW gefinancierd programma is het impregneermiddel voor de eerste keer in de praktijk getest bij de EHBO-post aan de recreatieplas bij Galder. ‘De scheuren in het betonnen dak zijn nu weer prachtig dicht’, aldus Jonkers. In september volgt een proef met de reparatiemortel op Terschelling. Ook de betonmix waar het onderzoek mee begon wordt aan praktijktests onderworpen. De TU Delft kijkt met bouwbedrijf BAM en betonproducent Cugla zowel naar een manier om de mix op grote schaal te produceren als naar de bouw van nieuwe objecten.
De groep van Jonkers is ook betrokken bij een aantal EU-projecten. In één daarvan test men ook een nieuw soort zelfhelend beton, waarin glazen buisjes zijn verwerkt, gevuld met monomeren, die als de buisjes breken uitharden tot polymeer.
