Gerald Schut
‘Veel mensen denken dat je de energietransitie helpt door de Nederlandse gasproductie te onderdrukken,’ zegt energieconsulent Jilles van den Beukel tijdens de editie ‘Nederland Gasland’ van de Energeia Energy Tour. ‘Maar de klimaatemissies van geïmporteerd gas liggen een derde hoger. Het vervangen van Nederlands gas door Russisch gas doet alle klimaatwinst door extra wind en zon teniet. Dat is verschrikkelijk jammer.’
Zoals het er nu naar uitziet moet Nederland in 2030 jaarlijks 30 miljard m³ gas importeren. Nederland is voor ruim 40% van de energievoorziening afhankelijk van gas: tweemaal zoveel als onze buurlanden. ‘Er zit een enorm gat tussen wat we nu verbruiken aan gas en wat we aan het opbouwen zijn aan duurzame opwekking,’ stelt Lex de Groot van Neptune Energy. Daarom ziet hij behalve intensievere winning uit gasvelden op zee een belangrijke rol weggelegd voor elektrolysers op zee. ‘Zoals Ad van Wijk zegt: “Ieder windpark dat je niet bouwt is verspilling, want anders laat je die wind maar waaien zonder hem te gebruiken.” Door elektrolysers op zee neer te zetten kan je meer windparken bouwen.’
Helaas heeft procestechnoloog en directeur van Nexstep (platform voor hergebruik en ontmanteling van de Nederlandse gasinfra in de Noordzee) Jacqueline Vaessen daar een hard hoofd in. ‘We zijn het nu aan het onderzoeken, maar zo’n elektrolyser is delicate technologie en op de Noordzee zijn de omstandigheden niet bepaald delicaat. Ik denk oprecht dat de huidige generatie elektrolysers dat niet gaat overleven.’ Daarom is volgens Vaessen de PosHYdon pilot broodnodig om vast te stellen waar de kwetsbare elementen liggen in de huidige technologie. Met die kennis kunnen innovatieprogramma’s ontwikkeld worden om in 2030 klaar te zijn voor grootschalige waterstofproductie.
De meeste sprekers zijn het erover eens dat de hoeveelheid moleculen in de Nederlandse energievoorziening niet zomaar naar beneden kan, maar waar die moleculen vandaan moeten komen, als ze niet meer uit Slochteren komen, is nog de vraag.
