Jan Spoelstra
Je laat de kalkoen niet meebeslissen over het kerstdiner, en om diezelfde reden moet er niet naar Shell geluisterd worden in de discussie rond het in de maak zijnde Klimaatakkoord. En een verplichte dikte voor spouwmuren en het oppompen van autobanden is onderdeel van het kleinbierfestival, terwijl we door een stevige lobby van de industrie nooit aan het groot bier toekomen.
Ik parafraseer hier oud-kroonlid van de SER Klaas van Egmond in een interview met De Volkskrant op 12 september. Hij meent dat het eindeloos polderen en aanmodderen aan energietafels nooit kan leiden tot een daadkrachtig klimaatbeleid. Ergens heeft hij een punt. In het stuk zegt Van Egmond bovendien dat de visie van Shell op het beprijzen van CO2, de multinational is daar voor, een commercieel doel heeft. Namelijk meer aardgas verkopen.
Ed Nijpels, voorzitter van het Klimaatakkoord, liet weten dat de transitie naar een fossielvrije samenleving echter niet alleen via wetgeving kan worden opgelegd. Voor zo’n complex probleem dat door de hele samenleving heen vervlochten zit is juist overleg nodig met maatschappelijke groeperingen, bedrijfsleven, milieuorganisaties en overheden, anders wordt het Oost-Europees dirigisme.
Wat mij opvalt in de media is dat het altijd over het proces gaat – wie praat er met wie, waar ligt de macht, heeft de burger wel iets voor het zeggen? – maar dat het heel weinig over feitelijke technische oplossingen gaat. Technische oplossingen staan doorgaans niet centraal in de discussie.
Ga het hebben over de vraag: Kunnen we alle toekomstige ov-concessies alleen aan vervoerders met door waterstof aangedreven bussen, boten of treinen verlenen? Kunnen we er bij groot onderhoud aan wegen voor zorgen dat die weg verplicht een betere doorstroming krijgt door slimme verkeerslichten en zo minder CO2-uitstoot oplevert? Kunnen we de ontwikkeling van kleine, goedkope elektrische auto’s een impuls geven tegenover het geweld van de veel te zware en krachtige elektrische auto’s die nu de markt dicteren? Of kunnen we belasting op fossiele bedrijfseconomische activiteiten in een fonds stoppen, waar diezelfde industrie subsidies uit kan trekken om hun processen te verduurzamen?
De discussie aan de energietafels blijft nodig voor een gedegen Klimaatakkoord, dat vervolgens op lokaal niveau in de gemeenten invulling moet krijgen. Dus voordat het Klimaatakkoord vruchten afwerpt, zijn we wel een paar jaar verder. Om 49 % uitstootreductie in 2030 ten opzichte van 1990 te halen, moet we nu niet alleen polderen en aanmodderen, maar projecten starten, ingenieurs aan het werk zetten.
Op 29 november organiseert TW het congres Ingenieurs in Energietransitie. Dan willen we het over deze twee richtingen hebben. Enerzijds een goed klimaatbeleid, anderzijds broodnodige projecten om de energiedoelen nu al dichterbij te halen. De inschrijving is gestart, check de website voor het programma en de korting voor TW-lezers.
Meer info: energietransitie.tw.nl