Nieuws
0

HKV levert bijdrage herstelplan Mississippi-delta

Benno Boeters

  • Winnaar ontwerpcompetitie
  • Onderdeel herstelplan

In de VS kwam adviesbureau HKV lijn in water uit Lelystad vorige maand als een van de winnaars uit de bus in de Changing Course Competition met hun visie op duurzaam herstel van de Mississippi-delta. Van de 21 inschrijvende consortia riep de jury het Studio Misi-Ziibi Team (HKV, H3 Studio, Aecom/URS), net als Baird & Associates en Moffatt & Nichol, uit tot winnaar.

De staat Louisiana gaat de voorstellen van de drie winnaars meenemen in het nieuwe Comprehensive Masterplan for a Sustainable Coast. ‘Wij dragen met onze ideeën bij aan een langetermijnvisie om afkalving te stoppen en de delta op natuurlijke wijze te herstellen’, zegt ir. Hermjan Barneveld van HKV.

Orkanen (Katrina en Rita, 2005), olierampen (Deepwater Horizon, 2010), bodemdaling, zeespiegelstijging; het deltagebied nabij New Orleans heeft het zwaar te verduren. Veel problemen draaien om sediment. De Mississippi en al zijn zijrivieren transporteren grote hoeveelheden zand en slib naar het zuiden. Echter, dat slaat niet meer neer ín de delta maar verderop in de diepte van de Golf van Mexico. Oorzaak: meer dan anderhalve eeuw kanalisatie en dijkaanleg. Waar vóór het menselijk ingrijpen het sediment in de moerasgebieden bijdroeg aan landopbouw, spoelt het nu te ver in zee. Volgens natuurorganisaties is sinds 1930 al bijna 6.000 km2 van de delta in zee verdwenen (meer dan Noord- en Zuid-Holland samen).

Naast kanalen voor scheepvaart hebben oliemaatschappijen een groot netwerk aan vaarwegen gegraven voor olie- en gaswinning. Daardoor dringt zout verder binnen en doodt het de wortels van moerasplanten, waardoor weer meer land wegspoelt. Volgens de natuurbeschermers halen baggeraars per jaar bijna 17 miljoen m3 uit de vaarwegen. Tot voor kort loosden zij dat in de Golf van Mexico, nu gebruikt men het meer en meer voor landophoging.

Aan de westkant van de delta, waar 30 % van het rivierwater door de zijtak de Atchafalaya stroomt, is minder erosie; daar is nog wel zand- en slibdepositie.

Voorbij New Orleans loopt de rivier meer dan 120 km tussen de dijken richting Venice en de zee. ‘Wij stellen dat die langgerekte bedijkte rivierloop niet houdbaar is’, zegt Barneveld. ‘Het is een transportbaan van sediment naar de diepe zee. Maak stuurbare openingen in de dijken waar het kan, laat het sediment weer in het moerasgebied stromen en nieuw land bouwen. Concentreer vaar- en transportwegen voor olie en gaswinning in slim gepositioneerde corridors en verplaats de havenfaciliteiten naar een centrale stabiele plek.’

Vlak voor de kust werkt men aan herstel van oesterriffen en HKV en partners doen aanbevelingen om ‘zandmotorachtige constructies’ toe te passen, zodat bij orkanen de golfaanval wordt getemperd.

Onderwerp:
BouwCiviele Techniek

Meer relevante berichten

Je moet inloggen om een reactie te kunnen plaatsen.

Nieuwsbrief

Relevante berichten
×