Nieuws
0

Guilty pleasures op wielen

Mischa Brendel

Ik ben geen autokenner. Bij het omschrijven van een auto beperk ik me doorgaans tot termen als ‘mooi’, ‘duur’ en ‘praktisch’. Heel verfrissend was het daarom om erachter te komen dat Bas van Putten, onder meer ‘autocolumnist’ bij NRC, zijn kennismakingen met auto’s grotendeels op soortgelijke wijze ervaart.

Zijn boek Geluk is een Auto biedt een fraaie verzameling korte recensies van diverse en zeer uiteenlopende automodellen: van de Citroën C1 tot de Rolls-Royce Phantom Coupé. Van Putten reed ze allemaal en deelt zijn ervaringen doordrenkt met heerlijk droge humor op zeer vermakelijke wijze in dit boek.

Niersteenvergruizende veringen, wiebelantennes, gemeen loerende lenskoplampen: de termen zijn even kleurrijk als duidelijk in hun betekenis, want de lezer kan zich meteen een voorstelling maken van de rijervaringen van de auteur. Diezelfde kleurrijke bewoordingen gebruikt Van Putten voor de auto’s zelf: een rijdend minderwaardigheidscomplex, een bol lijfje met varkensoortjes, of een walvis in de Rijn. Prachtig.

Natuurlijk, de auto’s lijken arbitrair gekozen en de meesten van ons zullen zich nooit een Audi S8, een McLaren 12C, of een Bentley Mulsanne (‘Voor vierenhalve ton heb je zeventig vierkante meter in Amsterdam-Zuid. Of een Bentley Mulsanne.’) kunnen veroorloven, maar allemaal willen we er stiekem weleens in rijden. Van Putten deed dat en schreef over deze guilty pleasures dit meesterlijke boek. Lezen over autorijden was nog nooit zo leuk.

Meer relevante berichten

Je moet inloggen om een reactie te kunnen plaatsen.

Nieuwsbrief

Relevante berichten
×