Jan Spoelstra
Vorige week besloot het Europees Parlement om de pulskor volledig te verbieden.
Een protectionistische maatregel die met name de Franse vissers steunt in het niet innoveren binnen hun visserijvloot. Een maatregel die een hele sector dwingt te blijven hangen in verouderde technologie. En onze Europese volksvertegenwoordigers vinden dat een goed idee. Met 401 tegen 240 is het Europarlement van mening dat vissers niet meer met deze vismethode mogen vissen.
Het gaat hier om een relatief nieuwe manier van vissen, waarbij de kettingen die over de zeebodem slepen worden vervangen door lijnen met elektroden die stroomstootjes richting de zeebodem sturen. Deze doen de vissen opspringen en in het sleepnet belanden. Het spreekt voor zich dat deze manier van vissen de nodige milieubesparing oplevert, omdat kettingen die de zeebodem omploegen een groot motorvermogen en dito brandstofgebruik met zich meebrengen. Bijkomend voordeel is dat de stroomstoten kunnen variëren (interval, sterkte) waardoor vissers specifieker op bepaalde platvissen of garnalen kunnen vissen.
Een vijfjarig Europees visserijonderzoek onder leiding van Wageningen Marine Research (WMR) liet eind 2017 zien dat een pulskor 50 % minder schadelijk is dan een boomkor. De puls zorgt voor veel minder bodemberoering en verstoring van het overige zeeleven. Dit onderzoek richtte zich op de visserij naar platvis op de Noordzee; 33 onderzoeksinstituten en visserijbedrijven uit twaalf landen deden er aan mee. Door de schaalgrootte en duur van dit onderzoek konden de onderzoekers verschillende visserijmethoden in hetzelfde gebied met elkaar vergelijken.
In Nederland zijn inmiddels 84 viskotters omgebouwd met dit vistuig à raison van € 200.000 tot € 500.000 per schip. Het gaat om familiebedrijven die hun nek uitsteken voor een eerlijke vis in de vishandel. Hun investering in een fraai staaltje technologie aan boord die daarvoor zorgt, dreigen ze nu niet terug te kunnen verdienen. Sterker nog, vanaf 2019 zullen inspectiediensten hun dwingen te stoppen en terug te vallen op vismethoden die in de jaren ‘70 al uitontwikkeld waren; eeuwig zonde.
Bovendien lijkt de lobby richting het Europees Parlement gevoed te zijn door nepnieuws dat inspeelt op emotie in plaats van op wetenschappelijke inzichten. Volgens een persbericht van VisNed verschenen via Franse actiegroepen berichten in de media met koppen als ‘de Nederlanders vissen de zee leeg’ en ‘pulsvissers elektrocuteren de vissen’. Van doorgaans hoger opgeleide Europarlementariërs mag je toch verwachten dat zij en hun medewerkers feiten van fictie kunnen onderscheiden.
Reductie van CO2-emissies en minder bijvangst zijn criteria waar het Europees Parlement in dit geval blijkbaar niet vatbaar voor is. Protectionistische propaganda van met name de zuidelijke EU-lidstaten weegt zwaarder. Deze rem op innovatie is hoogst zorgelijk. Het is nu aan de Europese Commissie, de Raad van Ministers en het Europees Parlement om in zogeheten ‘trioloog-overleg’ deze dwaling recht te zetten.
